Wolno drukować, z warunkiem złożenia w Komitecie Cenzury, po wydrukowaniu, prawem przepisanéj liczby egzemplarzy. Warszawa, dnia 10/22 Lutego 1856 roku.
p.o. Starszego Cenzora,
RADCA HONOROWY, A.Broniewski

Sposób wykładania początków geometryi po szkołach publicznych, zwrócił od pewnego czasu uwagę pedagogów, jako téż osób kierujących wychowaniem w różnych krajach. Używana bowiem metoda, zalecająca się pod względem systematyczności i ścisłości przymiotów właściwych umiejętnościom matematycznym, badana jednak pedagogicznie ważnym podlega zarzutom.

Wykładając początki nauk ścisłych, a tém samém i geometryi, bacznie rozróżniać należy metody naukowe od metod nauczania. Na to rozdzielenie w wyższych zakładach naukowych lub specyalnych kursach niewielką zwracamy uwagę; dojrzalsze bowiem umysły łatwiéj uchwycić są zdolne logiczny związek między prawdami porozmieszczanemi odpowiednio do przyjętego planu i ogarnąć odosobnione podania w jedną całość; lecz mając do czynienia z uczniami klass niższych, gdzie właśnie rozpoczyna się geometrya, wypada ze względu na korzyść większości uczniów ułatwiać o ile można zrozumienie prawd oderwanych, poświęcić formy przejęte historycznie i niby wyłącznie właściwe téj nauce dla sposobów nauczania przystępniejszych do ich wieku i pojęcia.

Powodowana temi względami Władza Edukacyjna we Francyi, postanowiła zmienić sposób wykładu zasad geometryi, polecając w miejsce dotąd używanych dzieł Legendre a szczególniéj Lacroix, wziąć za podstawę nauczania po liceach dzieło napisane przez znakomitego Clairaut, w którém nauka początków téj umiejętności otrząśniętą została z tego mnóstwa wyrazów nie przyczyniających się wcale do jasności dowodzeń, z téj formy dogmatycznéj w jaką przywdziano prawdy trafiające bezpośrednio do pojęcia młodzieży, a przytém odznaczającego się jasnym wykładem i takiém uporządkowaniem podań, że kurs téj nauki przedstawia się niejako w kształcie logiki naukowej.

Wychodząc z tych samych zasad, a nadto wsparty na pomyślnych wypadkach zyskanych w kraju niezaprzeczenie przodkującym pod względem naukowym, Kurator Okręgu Naukowego Warszawskiego Rzeczywisty Radca Stanu Muchanów, wybrał dzieło Clairaut'a za podręczne do wykładu geometryi po szkołach Okręgu Warszawskiego; a po otrzymaném na to przyzwoleniu Ministra Wychowania Publicznego, polecił jego przetłumaczenie na język polski.

Niniejsze tłumaczenie dokonaném zostało przez St. Przystańskiego Nauczyciela Matematyki.